تاثیر ترجمه همیار محور بر پیشبرد دانش منظور شناختی در آموزش زبان انگلیسی به عنوان زبان خارجی

هدف از تحقیق حاضر بررسی تاثیر ترجمه همیار محور بر دانش منظور شناختی زبان آموزان ایرانی بود. بدین منظور جمع آوری اطلاعات دردو مقطع کمی و کیفی انجام گردید. در مرحله اول تعداد 150 داوطلب با دانش زبانی همسان به پنج گروه تقسیم شدند. سپس به صورت تصادفی گروههای شاهد و آزمایشی تحقیق را شکل دادند. در ابتدا دانش منظور شناختی همه داوطلبان در دو کنش گفتاری معذرت خواهی و درخواست مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج سه آزمون بکار رفته شامل آزمون باز پاسخ پیامک تلفن همراه و مکالمه تلفنی در آغاز حاکی از همسان بودن دانش منظور شناختی داوطلبان داشت. درمرحله بعد دو گروه آزمایشی به ترجمه قسمتهایی از فیلمهای فارسی یا انگلیسی که کنش های گفتاری معذرت خواهی و درخواست داشت پرداختند. این کار در گروههای دو نفره و با کمک مدرس صورت گرفت. به هر دو گروه اطلاعات مربوط به ساختارهای معذرت خواهی فارسی و انگلیسی داده شد. گروه سوم همان اطلاعات را دریافت کرد ولی آنها را نه در غالب ترجمه بلکه در مکالمات نمونه تمرین کردند. گروه چهارم به تماشای فیلمهای زبان انگلیسی پرداختند و از آنها خواسته شد جملاتی را که در آنها معذرت خواهی یا درخواست دارد را یادداشت کنند و در پایان جلسه تحویل دهند. به گروه کنترل هیچگونه اطلاعات منظور شناختی زبان انگلیسی داده نشد و تنها در کلاسهای مکالمه موضوعی شرکت کردند. بلافاصله پس از پایان کلاسها همان سه آزمون قبلی مورد استفاده قرار گرفتند. نتایج هر سه آزمون در هر دو مورد معذرت خواهی و درخواست حاکی از تاثیر تدریس اطلاعات منظور شناختی در غالب ترجمه همیار محور بود. گروهی که اطلاعات را در غالب ترجمه دریافت نکرده بودند تنها در مورد آزمونهای معذرت خواهی و نه درخواست پیشرفت داشتند. اما نتایج گروهی که تنها با مشاهده فیلم قصد آموختن ساختارهای معذرت خواهی و درخواست انگلیسی را داشتند پیشرفت چشمگیری را نشان ندادند و در بسیاری از موارد نتایجی مشابه با گروه کنترل داشتند. همچنین به منظور ارزیابی میزان ثبات در دانش منظورشناختی دو ماه بعد از آزمونهای دوم آزمونهای مشابهی داده شد و نتایج آن نشان دهنده اثر بخشی بالای یادگیری دانش منظورشناختی از طریق ترجمه همیار محور بود. در پایان تحقیق و به منظور تایید اطلاعات کمی داوطلبان گروههای آزمایشی در یک مصاحبه شرکت کردند و در مورد سطح اطلاعات خود قبل و بعد از تدریس گفتگو کردند. آنها در مورد میزان اثر بخشی تدریس دانش منظور شناختی مطالب جالب توجهی ارایه دادند. در پایان چنین نتیجه گیری شد که ترجمه همیار محور میتواند به عنوان تکنیکی موثر در فراگیری کنش های گفتاری مورد استفاده قرار گیرد. نظرات داوطلبان نیز نشان داد که میزان اثر بخشی تکنیکهای مختلف به عواملی مانند نوع ساختارمورد نظر و سطح زبانی فراگیران بستگی دارد.